Santiago de Compostella bereikt!!!
Door: Michiel
Blijf op de hoogte en volg Francien en Michiel
15 Juni 2016 | Spanje, Santiago de Compostella
Dag 28, maandag 13 juni, Villafranca-Sarria, 82 km
Dag 29, dinsdag 14 juni, Sarria-Arzua, 81 km
Dag 30, woensdag 15 juni, Arzua-santiago de Compostella, 50 km
We hebben vanmiddag om 13.00 uur Santiago de Compostella bereikt. Onze fietsreis zit er op, maar onze vakantie nog niet.
Afgelopen zondag had ik in mijn verslag geschreven dat we die dag een zware klimdag hadden gehad. Nou, dat viel achteraf wel mee, maar dat wist ik op dat moment nog niet. De maandag en dinsdag waren wat klimmen betreft nog veel zwaarder. Op maandag moesten we 's morgens al flink aan de bak. We moesten naar Alto de Polo. Dat was een akelig eind omhoog. Er leek geen eind aan te komen. En wat nog erger was, bij elke trap deden mijn bovenbenen en knieën zeer. Ik had mijn dag niet. Of t lag aan de vorige zware klimdag, of ergens anders aan, ik weet het niet. Ondanks dat hebben wel een fantastische fietsdag gehad, want tijdens zo'n beklimming ga je natuurlijk niet snel en heb je alle tijd om rond te kijken. Wat een landschappen zie je overal, geweldig, met geen pen te beschrijven. Overal groen, groen, en groen. In een oogopslag wel 50 kleuren groen. Omdat het in Spanje nog niet zo warm en droog is geweest ziet alles er prachtig fris uit. Dat zal over enkele maanden wel anders zijn. Vorige week, toen we Spanje binnen kwamen begonnen we in de streek Navarra rond Pamplona, daarna Rioja rond Logrono, daarna Castilie rond Leon. Nu fietsen we in de streek Galicië, noordoost Spanje, de streek van Asterix en Obelix. In deze streek zie je heel veel plaatsnamen, straatnamen, namen van bars en restaurants met een ix erin.
Boven op Alto de Polo wilden we wat eten, er was een herberg. Ik heb er eerst droge kleren aangetrokken, ik was kletsnat, nu een keer niet van de regen maar van het zweten, en boven op de top was het aardig fris. Direct toen we de herberg binnen kwamen vonden we dat het er lekker rook. Dat lieten we merken, gewoon op zijn Mierloos, en handen en voeten. We moesten meteen mee naar de keuken komen om te kijken wat ze allemaal aan het klaar maken waren voor hun gasten. De pelgrims die in een herberg blijven slapen kunnen daar 's avonds eten "wat de pot schaft". Het zag er niet zo geweldig uit, in al die grote pannen, maar alles was vers, en goed om weer een volgende dag op vooruit te kunnen. We hebben er ook heerlijk gegeten. Bocadillo lomo; eigen gebakken brood met warm vlees met pesto.
Omdat we 's morgens zoveel hadden geklommen, mochten we 's middags veel afdalen. We kwamen aan in Sarria. We vonden het geen leuke plaats, modern, veel hoogbouw. We waren oude stadjes gewend. Maar goed, we vonden een hotelletje en 's avonds hebben we gezellig gegeten met Eric en Hein.
Dinsdag waren we al weer op tijd onderweg. De hele reis zijn we 's morgens zo rond 8.30 uur weggefietst. Het routeboekje gaf aan berg op, berg af, berg op, berg af. Het leken geen hoge bergen; 200 meter omhoog, 100 m omhoog, 400 m omhoog, nog een aantal van 100 m omhoog. Maar al die "heuvels" achter elkaar maakten het toch zware klimdag. Onderweg kwamen we door Cebreiro, het mooiste en oudste dorpje wat we hebben gezien. Het was heel mooi maar erg toeristisch. Je weet wel, bussen vol met kijkers. Het leek of die nog nooit fietsers hadden gezien. Toen wij een stempel in ons crendencial wilden laten zetten, wilden die touristen daar een foto van maken. Ze wilden ook met ons op de foto. We leken bijna zelf een attractie. Maar oké, wij lachen wel, en hun zijn blij.
Het landschap van Galicië heeft een grote invloed van Atlantische oceaan. Het regent er ook veel meer. Dat hebben we ondervonden die dag. Van de 80 km hebben we er 55 in de regen gefietst. Soms met hele harde windvlagen. Dit keer wilden we niet stoppen voor de regen, want we hadden in ons hoofd om op woensdag in Santiago aan te komen. We fietsten door tot Arzua. Ook weer een plaatsje wat we niet leuk vonden. Het was een lange rechte straat met een paar zijweggetjes, zonder centrum. Toen we rond 6 uur wat gingen drinken kwamen we Eric weer tegen, hoezo toeval. Even later sloot ook Hein weer aan. Hein had een leuk restaurant gezien, vertelde hij, een restaurant wat gespecialiseerd was in inktvis. Wij houden erg van vis, en inktvisringetje heb ik ook wel eens ooit gehad, maar alleen inktvis? Toch zijn we meegegaan. En lekker, en mals, die grote stukken inktvis. Wijn gedronken, zoals Obelix, uit een soepkom. Regionaal gebruik, zeiden ze.
En dan woensdag 15 juni. We waren Santiago tot op 50 km genaderd. Het zou onze laatste fietsdag worden. Met Eric hadden we afgesproken dat we 5 km voor Santiago op elkaar zouden wachten, zodat niemand helemaal alleen zou aankomen. Na diverse pittige klimmen en een hele bak regenwater waren we dan bijna in de stad van apostel Jacobus; Santiago de Compostella. De laatste kilometer reed ik nog verkeerd. Gelukkig was Eric bij ons, hij had de route digitaal, en zijn "lijntje" wees ons naar het plein voor de kathedraal, waar we om 13.00 uur aankwamen. Op dit plein hebben we een aantal foto' gemaakt, en het thuisfront laten weten dat we goed waren aangekomen.
Santiago is een prachtige oude provinciehoofdstad, met heel veel mooie straatjes, en grote oude gebouwen. Alles is super goed onderhouden. Het is er wel toeristisch. Maar wat wil je.
Na het fotomoment op het plein zijn naar het pelgrimskantoor voor het ophalen van het Compostelaat.
Op vertoon van je credencial, in een voorgaand verslag heb ik het oneerbiedig een stempelkaart genoemd, terwijl het een pelgrimspaspoort is, krijg je, als je kunt aantonen dat je de Camino langzaam, lopend of fietsend, hebt volbracht, een persoonlijk getuigschrift. Omdat zoveel mensen de route naar Santiago lopen of fietsend hadden volbracht was het erg druk, en moesten we 1,5 uur in de rij staan. Vanmiddag hebben we onze terugreis naar Nederland geboekt.
We hebben nog 2 volle dagen om Santiago te bekijken. Morgenmiddag om 12.00 uur gaan we in elk geval de kathedraal bekijken en de pelgrimsmis bijwonen. We hopen dat er met het grote wijwatervat door de hele kerk gezwierd wordt. We hebben al gehoord dat het bijwonen van zo'n mis heel indrukwekkend is. In de kathedraal zijn elke dag een stuk of 6 missen. Hierna willen we, samen met Eric, Jan welkom heten in Santiago. We komen de dagen beslist wel door. Eric uit Borne, die we de afgelopen 14 dagen vaak ontmoet hebben omdat onze tempo's soortgelijk waren, fietst vrijdag weer terug naar Nederland. Hij is nu halverwege.
Wij zijn zaterdagavond 18 juni weer thuis.
Francien en ik hebben enorm genoten van het fietsen, van alles wat we onderweg hebben gezien en meegemaakt.
We hebben bijna 2500 kilometer gefietst in 30 dagen. We zijn heel blij dat we deze reis hebben mogen en kunnen maken.
Hebben jullie gezien dat, op dit moment, onze reisverslagen al meer dan 1100 keer bekeken zijn. Iedereen die de verslagen gelezen heeft, die er op gereageerd heeft, die ons aangemoedigd heeft, die ons appjes en sms'jes gestuurd heeft, heel erg bedankt hiervoor.
Dit is het laatste verslag van onze reis naar Santiago de Compostella. Wie meer wil horen of zien: kom aan, de koffie is bruin.
Heel veel groeten vanuit Santiago de Compostella,
Francien en Michiel
Dag 29, dinsdag 14 juni, Sarria-Arzua, 81 km
Dag 30, woensdag 15 juni, Arzua-santiago de Compostella, 50 km
We hebben vanmiddag om 13.00 uur Santiago de Compostella bereikt. Onze fietsreis zit er op, maar onze vakantie nog niet.
Afgelopen zondag had ik in mijn verslag geschreven dat we die dag een zware klimdag hadden gehad. Nou, dat viel achteraf wel mee, maar dat wist ik op dat moment nog niet. De maandag en dinsdag waren wat klimmen betreft nog veel zwaarder. Op maandag moesten we 's morgens al flink aan de bak. We moesten naar Alto de Polo. Dat was een akelig eind omhoog. Er leek geen eind aan te komen. En wat nog erger was, bij elke trap deden mijn bovenbenen en knieën zeer. Ik had mijn dag niet. Of t lag aan de vorige zware klimdag, of ergens anders aan, ik weet het niet. Ondanks dat hebben wel een fantastische fietsdag gehad, want tijdens zo'n beklimming ga je natuurlijk niet snel en heb je alle tijd om rond te kijken. Wat een landschappen zie je overal, geweldig, met geen pen te beschrijven. Overal groen, groen, en groen. In een oogopslag wel 50 kleuren groen. Omdat het in Spanje nog niet zo warm en droog is geweest ziet alles er prachtig fris uit. Dat zal over enkele maanden wel anders zijn. Vorige week, toen we Spanje binnen kwamen begonnen we in de streek Navarra rond Pamplona, daarna Rioja rond Logrono, daarna Castilie rond Leon. Nu fietsen we in de streek Galicië, noordoost Spanje, de streek van Asterix en Obelix. In deze streek zie je heel veel plaatsnamen, straatnamen, namen van bars en restaurants met een ix erin.
Boven op Alto de Polo wilden we wat eten, er was een herberg. Ik heb er eerst droge kleren aangetrokken, ik was kletsnat, nu een keer niet van de regen maar van het zweten, en boven op de top was het aardig fris. Direct toen we de herberg binnen kwamen vonden we dat het er lekker rook. Dat lieten we merken, gewoon op zijn Mierloos, en handen en voeten. We moesten meteen mee naar de keuken komen om te kijken wat ze allemaal aan het klaar maken waren voor hun gasten. De pelgrims die in een herberg blijven slapen kunnen daar 's avonds eten "wat de pot schaft". Het zag er niet zo geweldig uit, in al die grote pannen, maar alles was vers, en goed om weer een volgende dag op vooruit te kunnen. We hebben er ook heerlijk gegeten. Bocadillo lomo; eigen gebakken brood met warm vlees met pesto.
Omdat we 's morgens zoveel hadden geklommen, mochten we 's middags veel afdalen. We kwamen aan in Sarria. We vonden het geen leuke plaats, modern, veel hoogbouw. We waren oude stadjes gewend. Maar goed, we vonden een hotelletje en 's avonds hebben we gezellig gegeten met Eric en Hein.
Dinsdag waren we al weer op tijd onderweg. De hele reis zijn we 's morgens zo rond 8.30 uur weggefietst. Het routeboekje gaf aan berg op, berg af, berg op, berg af. Het leken geen hoge bergen; 200 meter omhoog, 100 m omhoog, 400 m omhoog, nog een aantal van 100 m omhoog. Maar al die "heuvels" achter elkaar maakten het toch zware klimdag. Onderweg kwamen we door Cebreiro, het mooiste en oudste dorpje wat we hebben gezien. Het was heel mooi maar erg toeristisch. Je weet wel, bussen vol met kijkers. Het leek of die nog nooit fietsers hadden gezien. Toen wij een stempel in ons crendencial wilden laten zetten, wilden die touristen daar een foto van maken. Ze wilden ook met ons op de foto. We leken bijna zelf een attractie. Maar oké, wij lachen wel, en hun zijn blij.
Het landschap van Galicië heeft een grote invloed van Atlantische oceaan. Het regent er ook veel meer. Dat hebben we ondervonden die dag. Van de 80 km hebben we er 55 in de regen gefietst. Soms met hele harde windvlagen. Dit keer wilden we niet stoppen voor de regen, want we hadden in ons hoofd om op woensdag in Santiago aan te komen. We fietsten door tot Arzua. Ook weer een plaatsje wat we niet leuk vonden. Het was een lange rechte straat met een paar zijweggetjes, zonder centrum. Toen we rond 6 uur wat gingen drinken kwamen we Eric weer tegen, hoezo toeval. Even later sloot ook Hein weer aan. Hein had een leuk restaurant gezien, vertelde hij, een restaurant wat gespecialiseerd was in inktvis. Wij houden erg van vis, en inktvisringetje heb ik ook wel eens ooit gehad, maar alleen inktvis? Toch zijn we meegegaan. En lekker, en mals, die grote stukken inktvis. Wijn gedronken, zoals Obelix, uit een soepkom. Regionaal gebruik, zeiden ze.
En dan woensdag 15 juni. We waren Santiago tot op 50 km genaderd. Het zou onze laatste fietsdag worden. Met Eric hadden we afgesproken dat we 5 km voor Santiago op elkaar zouden wachten, zodat niemand helemaal alleen zou aankomen. Na diverse pittige klimmen en een hele bak regenwater waren we dan bijna in de stad van apostel Jacobus; Santiago de Compostella. De laatste kilometer reed ik nog verkeerd. Gelukkig was Eric bij ons, hij had de route digitaal, en zijn "lijntje" wees ons naar het plein voor de kathedraal, waar we om 13.00 uur aankwamen. Op dit plein hebben we een aantal foto' gemaakt, en het thuisfront laten weten dat we goed waren aangekomen.
Santiago is een prachtige oude provinciehoofdstad, met heel veel mooie straatjes, en grote oude gebouwen. Alles is super goed onderhouden. Het is er wel toeristisch. Maar wat wil je.
Na het fotomoment op het plein zijn naar het pelgrimskantoor voor het ophalen van het Compostelaat.
Op vertoon van je credencial, in een voorgaand verslag heb ik het oneerbiedig een stempelkaart genoemd, terwijl het een pelgrimspaspoort is, krijg je, als je kunt aantonen dat je de Camino langzaam, lopend of fietsend, hebt volbracht, een persoonlijk getuigschrift. Omdat zoveel mensen de route naar Santiago lopen of fietsend hadden volbracht was het erg druk, en moesten we 1,5 uur in de rij staan. Vanmiddag hebben we onze terugreis naar Nederland geboekt.
We hebben nog 2 volle dagen om Santiago te bekijken. Morgenmiddag om 12.00 uur gaan we in elk geval de kathedraal bekijken en de pelgrimsmis bijwonen. We hopen dat er met het grote wijwatervat door de hele kerk gezwierd wordt. We hebben al gehoord dat het bijwonen van zo'n mis heel indrukwekkend is. In de kathedraal zijn elke dag een stuk of 6 missen. Hierna willen we, samen met Eric, Jan welkom heten in Santiago. We komen de dagen beslist wel door. Eric uit Borne, die we de afgelopen 14 dagen vaak ontmoet hebben omdat onze tempo's soortgelijk waren, fietst vrijdag weer terug naar Nederland. Hij is nu halverwege.
Wij zijn zaterdagavond 18 juni weer thuis.
Francien en ik hebben enorm genoten van het fietsen, van alles wat we onderweg hebben gezien en meegemaakt.
We hebben bijna 2500 kilometer gefietst in 30 dagen. We zijn heel blij dat we deze reis hebben mogen en kunnen maken.
Hebben jullie gezien dat, op dit moment, onze reisverslagen al meer dan 1100 keer bekeken zijn. Iedereen die de verslagen gelezen heeft, die er op gereageerd heeft, die ons aangemoedigd heeft, die ons appjes en sms'jes gestuurd heeft, heel erg bedankt hiervoor.
Dit is het laatste verslag van onze reis naar Santiago de Compostella. Wie meer wil horen of zien: kom aan, de koffie is bruin.
Heel veel groeten vanuit Santiago de Compostella,
Francien en Michiel
-
16 Juni 2016 - 07:16
Adriaan En Henny:
Geweldig, gehaald!!! Een dikke proficiat want het is toch niet zomaar iets. Een zware tocht, zeker de laatste dagen in Spanje en dan ook nog door de wind en regen. Chapeau!! Maar een prachtige ervaring die je zeker nooit gaat vergeten. Er zijn zoveel mooi dingen om later aan terug te denken. De reis, de ontmoetingen, de mensen, de streek waar je door fietst en zeker ook je eigen prestatie.
Lekker nog een paar dagen relaxen en dan terug naar Mierlo! We komen snel een keer luisteren en kijken naar hoe jullie het hebben ervaren.
Geniet nog van de dagen in Santiago en goede reis naar Nederland. En dan weer wennen aan 'goede morgen' in plaats van 'bon camino'
Adriaan en Henny -
16 Juni 2016 - 08:23
José :
Super gedaan! van harte gefeliciteerd. Ik zit hier met tranen in mijn ogen het laatste verslag te lezen. Wat moet het een geweldig gevoel hebben gegeven toen jullie Santiago binnen reden.
Het doel is bereikt.
Geniet nog een paar dagen van de sfeer en de rust.
Samen met Ties kom ik beslist nog een keer naar jullie verhalen luisteren.
lieve groeten, José -
16 Juni 2016 - 10:30
Martien Roefs:
Francien en Michiel, VAN HARTE gefeliciteerd met deze geweldige prestatie en ervaring. We hebben genoten van jullie verslagen en wensen jullie nog een hele fijne vakantie.
Tot zaterdag,
Linda, Martien Daisy, Britt en Rick. -
16 Juni 2016 - 12:27
Harrie En Akkie:
Hoi Francien en Michiel!
Proficiat!!!Geweldig!!! Wat fijn dat jullie je missie hebben volbracht.
Wat moet dat een overweldigend gevoel zijn!
Geniet er nog lekker van,een goede vlucht en wij zien ons beslist weer.
Groetjes van Harrie en Akkie!! -
16 Juni 2016 - 18:05
Peter En Karin:
Hoi Francien en Michiel,
PROFICIAT met het behalen van deze mijlpaal en geniet nog van de laatste dagen in Santiago.
Groetjes, Peter en Karin -
16 Juni 2016 - 19:38
André:
Fantastisch en van harte gefeliciteerd! Jullie hebben het de laatste dagen nog wel even voor je kiezen gekregen met die regen. Verstandig om de laatste dag niet al te lang te maken. De mis met het wierookvat is een hele belevenis. Goede reis terug. Het was leuk om een stuk met jullie opgetrokken te hebben. -
16 Juni 2016 - 20:24
Meriann:
Michiel en Francien, van harte gefeliciteerd met het behalen van jullie missie. Een diepe buiging, respect, een "monsterrit" met diepe dalen en mooi hoogtepunten, chapeau! Wij vinden het super knap van jullie, echte wielrenhelden. Je kunnen en mogen heel trots zijn hierop.
Bedankt voor de mooie verhalen, zo hebben we jullie een beetje kunnen volgen.
Nog een fijne tijd in Spanje, geniet ervan, en voor zaterdag een goede terugreis.
Ook fijn dat alles goed is verlopen en jullie weer heelhuids thuis zijn. Liefs The Saints xxx -
16 Juni 2016 - 22:24
Jannie:
Toppie Michiel en Francien.
Don dream your life ...... live your dreams hebben jullie in de praktijk gebracht!
Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie.
Geniet van jullie laatste dagen in Spanje eb goede veilige terugvlucht gewenst.
Groetjes, Jannie
-
17 Juni 2016 - 12:00
Tante Mien En Ome Leo.:
Francien en Michiel van harte gefeliciteerd met deze prestatie. Geweldig.
We hebben meegeleefd en genoten van de verhalen. Als schrijver heb je ons geraakt. Mooi gedaan.
Groetjes vanuit Mierlo,
Mien en Leo. -
20 Juni 2016 - 20:46
Thom:
Hoi Francien en Michiel,
Fantastisch wat jullie gepresteerd hebben, super!
Steeds meer bedreven in het schrijven over jullie mooie ervaringen, de sfeer van de landschappen, dorpen, cultuur en het Bourgondische leven.
Wij hebben mee genoten.
Hartelijke Groeten en tot binnenkort,
Dorien en Thom -
26 Juni 2016 - 17:57
Ton & Josefien:
Hoi Francien en Michiel,
Super!
Proficiat!
Ton & Josefein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
